Roztropność dana tylko nielicznym
Dobry polityk, to polityk przewidujący. Taki, który zawsze jest o krok dalej od pozostałych, wyprzedza czas, dochodzi do miejsca, do którego oni dojdą o wiele później. Klasyczna definicja polityki mówi o „roztropnej trosce o dobro wspólne”. Roztropność jest jedną z cnót kardynalnych, podstawowych, pierwotnych. Oznacza przewidującą mądrość, przekraczającą zwykłe ludzkie możliwości. Atrybutami roztropności są wąż i lustro. Pierwszy nawiązuje do słów Jezusa posyłającego uczniów „jak owce między wilki” i pouczającego, żeby byli „roztropni jak węże…”, drugi symbolizuje lustrzane odbicie Bożej mądrości i Jej działania w świecie.
W Polsce politykiem przewidującym i roztropnym był Józef Piłsudski, który w przeddzień Wielkiej Wojny nakreślił bieg przyszłych wydarzeń w Europie i na tej podstawie ułożył trafny i skuteczny plan odzyskania Niepodległości. Politykami przewidującymi byli Roman Dmowski i Ignacy Paderewski. Dziś politykiem przewidującym i roztropnym jest Paweł Kukiz.
Komisja Europejska formalnie wszczęła procedurę sankcji przeciwko Polsce w związku „z niewywiązywaniem się” z decyzji o relokacji uchodźców. Kto w Polsce, nie tylko przewidział taki bieg wydarzeń, ale i odpowiednio się do tego przygotował?
Paweł Kukiz, człowiek spoza świata polityki, lider ruchu społecznego, bez grosza w kieszeni (Kukiz’15 'zrezygnował z ok. 30 mln zł subwencji budżetowych) zorganizował wymagającą wielkiego wysiłku akcję zbierania podpisów za referendum w sprawie relokacji uchodźców. Dziś właśnie te 400 tys. podpisów jest najmocniejszą kartą przetargową w rozmowach z Unią Europejską. Mogą zlekceważyć wygibasy słowne całej polskiej „klasy politycznej”, ale nie mogą zlekceważyć woli społeczeństwa, wyrażonej w sposób pokojowy i zorganizowany bezpośrednio na ulicy polskich miast.
Przetaczająca się właśnie debata o uchodźcach, nie obejmuje niestety refleksji nad fenomenem „systemu politycznego”, w którym pozbawiony pieniędzy polityczny nowicjusz, bez żadnego doświadczenia, poruszający się w polityce z wdziękiem słonia w składzie porcelany, okazał się politykiem roztropnym i przewidującym, zaś starzy polityczni wyżeracze obudzili się z ręką w nocnym naczyniu. (ah).
