Miłość Boga ukazana w męce Chrystusa
Bóg zaś okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. (Rz 5,8-9)
1.Chrystus umarł za grzeszników. Z trudnością ktoś zgodziłby się umrzeć za człowieka sprawiedliwego, aby go wyzwolić. Owszem, czytamy w Iz 57, 1: „Sprawiedliwy ginie i nikt się tym nie przejmuje”.
Toteż powiadam, że z trudnością ktoś zgodziłby się umrzeć, choć może ktoś – rzadko, z żarliwości dla cnoty – odważyłby się umrzeć za dobrego człowieka. Rzadkie to jest, ponieważ chodzi tu o rzecz największą. „Nikt nie ma większej miłości”, itd. (J 15, 13).
Nigdy zaś nie zdarza się to, co uczynił Chrystus: żeby ktoś umarł za niegodziwców i niesprawiedliwych. Toteż słusznie należy to podziwiać, z jakiego powodu Chrystus to uczynił.
2. Dlaczego Chrystus umarł za niegodziwców? Odpowiedź na to jest następująca: Bóg przekonuje nas o swojej miłości. Inaczej mówiąc, w ten sposób pokazuje nam, że kocha nas w najwyższym stopniu, że gdyśmy byli jeszcze grzesznikami, umarł za nas Chrystus.
Otóż sama śmierć Chrystusa za nas jest dowodem miłości Boga, który dał swego Syna, aby zadośćuczynił za nas swoją śmiercią. „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał” itd. (J 3, 16). I podobnie jak miłość Boga Ojca do nas w tym się objawiła, że dał nam Ducha swego, tak samo w tym się objawia, że dał nam swego Syna.
Samo słowo „przekonuje” wskazuje na niezmierzoność Bożej miłości, a wynika to zarówno z samego wydarzenia – że mianowicie dał swego Syna, aby za nas umarł – jak z naszej kondycji: bo uczynił to nie ze względu na nasze zasługi, jako że byliśmy jeszcze grzesznikami. „Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, przez wielką miłość, jaką nas umiłował, mimo że byliśmy umarli wskutek grzechów, razem z Chrystusem przywrócił nas do życia” (Ef 2, 4n).
(Św. Tomasz z Akwinu, Wykład Listu do Rzymian. Rozdział piąty, wykład drugi.)
3. To że Chrystus za nas umarł, jest jednak tak trudną do pojęcia prawdą, że nie mieści się w naszym ludzkim rozumie. Daje temu wyraz św. Paweł w Dziejach Apostolskich, cytując proroka Habakuka (13, 41): „Za dni waszych dokonuję dzieła, któremu byście nie uwierzyli, gdyby wam ktoś o nim mówił”.
Taka wielka jest bowiem Boża łaska i miłość wobec nas, że przerasta nasze pojęcia.
(Św. Tomasz z Akwinu, Wykład Składu Apostolskiego. Artykuł IV)
—————————-
Pierwsze dwa punkty pochodzą z: Św. Tomasz z Akwinu, Wykład Listu do Rzymian (Super Epistolam S. Pauli Apostoli ad Romanos). Tłumaczenie i opracowanie o. Jacek Salij OP. Punkt trzeci pochodzi z: Św. Tomasz z Akwinu, Wykład Składu Apostolskiego, czyli „Wierzę w Boga” (In Symbolum Apostolorum scilicet „Credo in Deum” expositio) w przekładzie o. Kaliksta Suszyło OP. Dobór tekstów na podstawie: St. Thomas Aquinas (www.thomasofaquino.blogspot.com) oraz Facebook/St. Thomas Aquinas – według książki St. Thomas Aquinas. Meditations for Lent. Passages selected by Fr. Mezard, O.P., trans. by Fr. Philip Hughes. London: Sheed and Ward, 1937.
Ukrzyżowanie. Bramantino, ok. 1515, Pinakoteka Brera – Mediolan.
