Elżbieta Potrykus

W sierpniu 1980 roku w czasie trwania strajków na Wybrzeżu włącza się do akcji wspomagania strajkujących, dostarczając gromadzoną przez mieszkańców okolicznych wsi żywność do Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, gdzie wśród strajkujących jest jej brat, inżynier konstrukcji okrętowych. Po zakończeniu strajków, wraca 1 września do Koszalina, gdzie współorganizuje, w oparciu o podpisane Porozumienia Gdańskie, niezależne związki zawodowe w swoim zakładzie pracy oraz innych zakładach Koszalina. Na obsługiwane zebrania założycielskie w zakładach pracy oraz zebrania międzyzakładowe często przychodzi z dzieckiem (syn Wojciech, ur. 1976), które wychowuje, jako samotna matka. Wchodzi w skład utworzonego 11 września 1980 roku Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” w Koszalinie: jest członkiem prezydium MKZ Koszalin, od 2 marca 1981 członkiem prezydium Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ Solidarność „Pobrzeże” z siedzibą w Koszalinie.