Zmarł Arkadiusz Gacparski

W nocy z 13 na 14 kwietnia zmarł w szpitalu w Szczecinie w wyniku długiej ciężkiej choroby Arkadiusz Gacparski. Ten wybitny prawicowy satyryk przeżył tylko 51 lat. Pozostawił w żałobie żonę Iwonę i córkę Anielę. Przez lata był autorem rysunków satyrycznych w Najwyższym Czasie. W ostatnich latach publikował w czasopismach związanych z PIS – Naszej Polsce i Gazecie Polskiej. Ilustrował także książki dla dzieci dla prawicowego wydawnictwa Wektory – „Jak powstała Polska? Plemiona polskie, początki i chrzest państwa, Bolesław Chrobry” autorstwa publicysty „Opcji na prawo” Tomasza Serwatki, „Maria Skłodowska-Curie Opowieść o ciekawości” Natalii Dueholm (prawicowej publicystki specjalizującej się w tematyce USA, szkodliwości aborcji, eugeniki i feminizmu).

Debiutował w „ Polityce” i „Szpilkach” Jego rysunki satyryczne publikowane były w: „ tygodniku Solidarności’ 80”, tygodniku „ Morze i Ziemia”, „Głosie Szczecińskim”, „Kurierze Szczecińskim”, „Dzienniku Poznańskim”, „Wirtualnej Polonii”, „Tygodniku Poznaniak”, prawicowym tygodniku „Wielkopolanin”, „Gazecie Polskiej”, niezaleznej.pl. Tworzył plakaty, ilustracje, scenografie teatralne, portrety. Działał w Był członkiem Stowarzyszeniu Polskich Artystów Karykatury i Stowarzyszeniu Polskich Artystów Malarzy i Grafików.

Fotografia ze strony autorskiej Arkadiusza Gacparskiego : www.gacparskiarkadiusz.za.pl

Jego scenografie teatralne – do „Jaskini filozofów” Herberta z 1983, „Serenady” Mrożka z 1984 i 1985, „Opowiem ci o Ester” Hłasko z 1988, scenografie do przedstawień w kabarecie „Piwnica przy Krypcie” 1990, „Jasia i Małgosi” z 1993, „Czego nie widać” Frayn z 1994, „Pana Twardowskiego” z 1995, „Aktorek” Falka 1995, „Scen z życia smoków” Krupskiej z 2000 – były niezwykle kolorowe i zabawnie interaktywne.

Wystawiał swoje prace na wielu wystawach w kraju i za granicą. Do jego najważniejszych wystaw indywidualnych należą; „Aktorzy Teatru Polskiego w portrecie satyrycznym” z maja 1985. Wystawa wystawa karykatur z okazji festiwalu Wiesława Dymnego lutego 1991. Portrety artystów z okazji premiery spektaklu „Żołnierz królowej Madagaskaru” z 1993. Artyści i politycy w karykaturze z czerwca 1996. Wystawa rysunków, portretów, plakatów z czerwca 1997. Wystawa rysunków z okazji inauguracji sezonu turystycznego czerwca 1998. Wystawa rysunków i karykatur z grudnia 1998.

Arkadiusz Gacparski aktywnie wspierał działalność Stowarzyszenia KoLiber. Publikował swoje satyry w miesięczniku KoLibra „Prawa Strona”. Nie krył swoich wolnorynkowych poglądów. Na początku lat 90. wspierał UPR. Był autorem okładek do książek Stanisława Michalkiewicza i Janusza Korwina Mikke. W ostatnich latach jego satyry stały się głosem sympatyków PiS.

W zbiorze jego satyr „Rysuje złośliwie i tendencyjnie” wydanym w 1993 czytelnicy mieli okazje poznać jego bezlitosną satyrę. Gacparski bez cienia politycznej poprawności wyśmiewał: Lecha Wałęsę, Unie Demokratyczną, wysokie podatki, biurokracje, propagandę środowiska okrągłego stołu, filosemityzm, Hannę Suchocką, Jacka Kuronia i jego alkoholizm, Adama Michnika kreującego nieistniejący problem antysemityzmu, imperializm niemiecki, integracje z Europą, SLD, Tadeusza Mazowieckiego, Bronisława Geremka, Barbarę Labudę, obrońców TW SB, lewicę, antyfaszystów, pederastów, Unie Pracy, Ryszarda Bugaja, ZChN, Wiesława Chrzanowskiego, Aleksandra Kwaśniewskiego.

Najlepszymi satyrami Gacparskiego były te opublikowane w latach 90. W tym i genialny rysunek „toleruj kochających inaczej”. Na którym w romantycznej scenerii zachodzącego słońca, na łące, siedzą objęci chłop i jego krowa.

Jan Bodakowski

Tekst na ten temat ukazał się pierwotnie w tygodniku „>Najwyższy Czas”.