„The Lancet” o epidemii
„The Lancet”, najbardziej znane i jedno z najstarszych naukowych recenzowanych czasopism medycznych na świecie, zamieścił artykuł „Naukowy konsensus w sprawie pandemii COVID-19: musimy działać już teraz”. Główna konkluzja: „Przenoszenie wirusa można złagodzić poprzez fizyczne zdystansowanie się, stosowanie osłon na twarz, higienę rąk i dróg oddechowych oraz unikanie tłumów i słabo wentylowanych przestrzeni”.
1. SARS-CoV-2 rozprzestrzenia się poprzez kontakt (większe krople i aerozole) i transmisję na większą odległość przez aerozole, szczególnie w warunkach słabej wentylacji.
2. Śmiertelność z powodu zakażenia COVID-19 jest kilkakrotnie wyższa niż w przypadku grypy sezonowej, a infekcja może prowadzić do utrzymującej się choroby, także u młodych, wcześniej zdrowych ludzi (tj. długi COVID).
3. Nie jest jasne, jak długo utrzymuje się odporność po zarażeniu, wiadomo, że SARS-CoV-2 jest zdolny do ponownego zakażenia ludzi, którzy już przeszli tę chorobę, ale częstość występowania takich przypadków jest nieznana.
4. Przenoszenie wirusa można złagodzić poprzez fizyczne zdystansowanie się, stosowanie osłon na twarz, higienę rąk i dróg oddechowych oraz unikanie tłumów i słabo wentylowanych przestrzeni.
5. Szybkie testowanie, śledzenie kontaktów i izolacja są również krytyczne dla kontrolowania transmisji.
6. O tzw. odporności stadnej – jest to niebezpieczny błąd, nie poparty dowodami naukowymi. Nie ma dowodów na trwałą ochronną odporność na SARS-CoV-2 w następstwie naturalnego zakażenia.
7. Określenie, kto jest szczególnie narażony, jest złożone, ale nawet jeśli weźmiemy pod uwagę osoby zagrożone ciężką chorobą, w niektórych regionach odsetek osób wrażliwych stanowi nawet 30% populacji.
8. Długotrwała izolacja dużej części populacji jest praktycznie niemożliwa i wysoce nieetyczna. Dowody empiryczne z wielu krajów pokazują, że nie jest możliwe ograniczenie niekontrolowanych epidemii do określonych grup społecznych. Takie podejście grozi również dalszym zaostrzeniem nierówności społeczno-ekonomicznych i dyskryminacji strukturalnej, które już się ujawniły podczas pandemii. Szczególne wysiłki na rzecz ochrony najsłabszych są niezbędne, ale muszą iść w parze z wielotorowymi strategiami na poziomie populacji.
9. W obliczu drugiej fali pandemii – skuteczne środki, które tłumią i kontrolują transmisję, muszą być wdrażane na szeroką skalę i muszą być wspierane przez programy finansowe i społeczne, które zachęcają społeczność do reagowania. zajmują się nierównościami, które uległy wzmocnieniu przez pandemię.
10. Celem ograniczeń jest skuteczne stłumienie zakażeń SARS-CoV-2 do niskich poziomów, które umożliwiają szybkie wykrywanie zlokalizowanych ognisk i szybką reakcję poprzez wydajne i kompleksowe systemy wyszukiwania, testowania, śledzenia, izolowania i wspomagania, dzięki czemu życie może prawie powrócić do normalności bez potrzeby ogólnych ograniczeń.
11. Japonia, Wietnam i Nowa Zelandia, żeby wymienić tylko kilka krajów, pokazały, że zdecydowane reakcje na zdrowie publiczne mogą doprowadzić do kontrolowania transmisji, umożliwiając powrót do prawie normalnego życia. Takich sukcesów jest wiele. Dowody są jednoznaczne: kontrolowanie rozprzestrzeniania się COVID-19 w społeczności to najlepszy sposób na ochronę naszych społeczeństw i gospodarek do czasu pojawienia się bezpiecznych i skutecznych szczepionek i leków, co nastąpi w ciągu najbliższych miesięcy. Nie wolno dopuścić do rozprzestrzeniania się wirusa.
—> Cały tekst —> https://www.thelancet.com/…/PIIS0140-6736(20…/fulltext
