Ziarno pszenicy

Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo… (J 12, 24)

1. Ziarno pszenicy jest używane do dwóch rzeczy, mianowicie do chleba i na nasienie. To zaś, co tutaj powiedziano, dotyczy ziarna jako nasienia, a nie jako materii chleba, które nie musi kiełkować, by wydać owoc. Mówi natomiast: Obumrze, nie w tym znaczeniu, że traci moc nasienia, lecz że zmienia się w inny gatunek, 1Kor 15,36: „To, co siejsz, nie ożyje, jeśli wprzód nie obumrze”.

Jak więc słowo Boga jest nasieniem w duszy człowieka, skoro jest przyodziane w dostępny zmysłem głos, po to, by wydać owoc dobrego postępowania, Łk 8, 11: „Ziarnem jest słowo Boże”, podobnie przyodziane w ciało Słowo Boga jest nasieniem posłanym na świat, z którego ma wyrosnąć wielki plon. Dlatego porównuje się Je do ziarna gorczycy, Mt 13, 31.

Mówi więc: Ja przychodzę jako nasienie, które ma wydać owoc i dlatego mówię do was zgodnie z prawdą: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, czyli jeśli Ja nie umrę, nie będzie owocu nawrócenia pogan. A porównuje siebie do ziarna pszenicy, ponieważ przyszedł na to, aby nakarmić i podtrzymać umysły ludzi. To zaś dokonuje się głównie za sprawą chleba pszennego, Ps 104 (103), 15: „Serce ludzkie chleb krzepił”. J 6, 52: „Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata”.

Ale jeżeli obumrze, wydaje wielki owoc. Jakby chciał powiedzieć: Jeżeli nie upadnie na ziemię poprzez uniżenie męki, Flp 2, 8: „Uniżył samego siebie, stawszy sie posłusznym aż do śmierci”, nie przyniesie żadnego pożytku, ponieważ „zostanie tylko samo”, J 12, 24. Ale jeżeli obumrze, mianowicie umęczony i zabity, wydaje wielki owoc.

(i) Owoc odpuszczenia grzechów, Iz 27, 9: „to jest cały owoc, że usunięty zostanie grzech”. Owoc ten wydała męka Chrystusa, 1 P 3, 18: „Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas ofiarować Bogu”.

(ii) Owoc nawrócenia pogan do Boga, J 15, 16: „Ustanowiłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i aby owoc wasz trwał”. Ten właśnie owoc wydała męka Chrystusa, J 12, 32: „a Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie”.

(iii) Owoc chwały, Mdr 3, 15: „Chwalebny jest owoc dobrych wysiłków”. J 4,36: „Ten, który prowadzi żniwa otrzymuje już zapłatę i zbiera owoc na życie wieczne”. Także ten owoc wydała męka Chrystusa, Hbr 10, 19-20: „Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest przez ciało swoje”.

Źródło: Thomas Aquinas, Super Evangelium S. Ioannis Lectura 12, 4, 5-6. Polskie wydanie: Komentarz do Ewangelii Jana. Tłumaczył z łaciny: Tadeusz Bartoś OP. Wydawnictwo ANTYK – Marek Derewiecki. Dobór tekstów na podstawie: St. Thomas Aquinas (www.thomasofaquino.blogspot.com) oraz Facebook/St. Thomas Aquinas – według książki: St. Thomas Aquinas. Meditations for Lent. Passages selected by Fr. Mezard, O.P., trans. by Fr. Philip Hughes. London: Sheed and Ward, 1937.