"Mały konspirator", zgodnie ze swoją nazwą, ma formę konspiracyjną - jest miniaturowej wielkości, z łatwością mieści się w kieszeni, a zapisano ga tak drobnym "maczkiem", że nawet ktoś o sokolim wzroku sięgnie po szkło powiększające. Jest to vademecum dla osób działających w konspiracji. Niezwykle trzeźwe i realistyczne spostrzeżenia, ubrano w lekką i dowcipną formę, co czyni z tego dziełka pozycję wyjątkową. Humorystyczna konwencja w zestawieniu z tematyką dotyczącą głównie opanowania własnego strachu i nie popadania w panikę, tworzy niezwykły klimat literacki. Jak organizować się w warunkach konspiracji, jak kontaktować sie, jak przenosić ulotki, co robić w przypadku zatrzymania przez Służbę Bezpieczeństwa, jak bronić się przed typowymi chwytami milicji, jak zachowywać się na przesłuchaniach. Dziełko można śmiało opatrzyć podtytułem, który dobrze streszcza całość: jak knuć i nie dać się złapać. Dla współczesnego czytelnika, któremu stan wojenny kojarzy się często z aktualnymi sporami wokół lustracji, zaskoczeniem będzie równiez to, że autorzy ostrzegają nie tyle przed donosicielstwem, co tak zwanym "nosicielstwem", czyli paplaniem i nieumiejętnością trzymania języka za zębami. Autorzy korzystali z klasyki polskiej literatury konspiracyjnej, między innymi wspomnień kurierów okupacyjnych, żołnierzy dywersji tzw. cichociemnych, czy książek Aleksandra Sołżenicyna. Dogłębna znajomość psychologicznych uwarunkowań kospiracji oraz metod działania tajnej policji komunistycznej, sprawiły, że książka została przetłumaczona na język rosyjski (pod nazwą "Młody konspirator").