Komitet Obywatelski Miasta Koszalina (KOMK) zawiązany został w 2004 roku przez grupę koszalinian wywodzących się z różnych środowisk i nurtów społecznych - Komitetu Budowy Pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego, Ligi Republikańskiej, Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym, Ruchu Obywatelskiego Jednomandatowe Okręgi Wyborcze, Ruchu Trzeźwości im. św. Maksymiliana Kolbe. Wśród założycieli były osoby zaangażowane w pracach pierwszego półlegalnego Komitetu Obywatelskiego Solidarności w Koszalinie w 1989 roku oraz osoby z kręgu "Gazety Obywatelskiej", pierwszej niezależnej gazety koszalińskiej wydawanej w warunkach urzędowej cenzury. Większość założycieli przeszła więc szkołę obywatelskiego działania i pracy na rzecz dobra publicznego. Większość krytycznie oceniała też oficjalne poczynania administracji w interesujących ich obszarach działania.

Stowarzyszenie wpisano do Krajowego Rejestru Sądowego dnia 12 stycznia 2005 roku pod numerem KRS 0000225496. Władze Koszalina, zaniepokojone aktywnością obywatelską, przez pół roku bezprawnie wstrzymywały rejestrację stowarzyszenia.

Liderzy KOMK-u to Tadeusz Wołyniec, Krzysztof Wojnicki, Stefan Romecki, Teresa Miotk, Andrzej Hozler, Tadeusz Rębisz, Zbyszko Marzecki, Joanna Mech, Sławomir Sikora. KOMK jest wspierany przez ruchy samorządowe i obywatelskie spoza Koszalina. Współpracujemy także z kilkoma ośrodkami naukowymi w kraju. Na bazie KOMK utworzono w wyborach samorządowych w 2006 roku komitet wyborców "Koszalin Bezpartyjny" - jedyny w mieście, obywatelski komitet wyborczy. Pomimo bardzo niekorzystnych warunków i olbrzymich dysproporcji między możliwościami małego komitetu wyborczego a aparatami partyjnymi (dotacje z budżetu państwa do partii politycznych), Koszalin Bezpartyjny przekroczył wymagany 5 proc. próg wyborczy i wprowadził do 25 osobowej Rady Miasta jednego radnego - Stefana Romeckiego.

Przystąpienie do KOMK nie wiąże się z koniecznością składania jakiejkolwiek deklaracji światopoglądowej, wyznaniowej, politycznej. Przeciwnie, chcemy tworzyć forum współpracy i wymiany myśli wszystkich koszalinian, bez względu na różnice ideowe, religijne i polityczne. Cenimy jednak i promujemy pewne ponadczasowe wartości uniwersalne. Są to: cywilizacja europejska (łacińska), patriotyzm, wolność słowa, społeczeństwo obywatelskie i samorządność.

Cywilizacja łacińska - utożsamiana z cywilizacją Zachodu. Przejęła greckie pojęcia prawdy (nauka) i piękna (literatura i sztuka) oraz znaczną część rzymskiego prawa, rozwijając je w duchu chrześcijaństwa. W polityce narzuca rządzącym te same prawa moralne, które obowiązują poddanych ich władzy. Dąży do rozwinięcia jak najsilniejszego samorządu i jak największego wpływu społeczeństwa na państwo. Uznaje dualizm prawa (prawo publiczne i prywatne) i wyższość etyki nad prawem (prawo ma wywodzić się z etyki i podlega ocenie moralnej). W ekonomii najwyżej ceni własność, a jej ideałem jest zapewnienie jak największej liczbie ludzi samodzielności ekonomicznej tj. posiadania własnego warsztatu pracy, będącego w stanie zapewnić utrzymanie rodzinie. Cywilizacja łacińska wyklucza możliwość monopolizacji instytucji społecznych. Państwo ma podstawy w obywatelu i charakter obywatelski, a nie biurokracji i centralizmie.

Patriotyzm - postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie. Patriotyzm to również pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury i języka. Patriota na co dzień dba o pomyślność i dobre imię swojego kraju i narodu. Nie pozwala na obrazę swego kraju. Ma wysoko rozwinięte poczucie dumy i godności narodowej. Patriotyzm jest daleki od megalomanii i ciasnego szowinizmu, przeciwnie - zakłada postawę szacunku dla innych nacji. Z pojęciem patriotyzmu wiąże się też szacunek do własnego państwa, jako najwyższej wartości, okupionej krwią Polaków oraz postawa wdzięczności dla tych, którzy wywalczyli niepodległość Polski.

Wolność słowa - czyli swoboda wyrażania myśli i artykułowania poglądów. Wolność słowa jest jednym z podstawowych praw ludzkich obok takich praw jak: równość wobec prawa, nietykalność osobista, wolność przekonań, nietykalność własności prywatnej, wolność stowarzyszeń i zgromadzeń. Jest fundamentem demokracji i społeczeństwa obywatelskiego. Walka z totalitaryzmem często przyjmuje formę walki o wolność słowa. Tadeusz Wołyniec, pierwszy przewodniczący KOMK, wydawca i redaktor podziemnej prasy, jest członkiem Stowarzyszenia Wolnego Słowa (SWS) w Warszawie. Koszalin ma długą tradycję walki o wolne słowo, jednak walka nie zakończyła się wraz z upadkiem systemu komunistycznego.

Społeczeństwo obywatelskie - społeczeństwo charakteryzujące się aktywnością i zdolnością do samoorganizacji oraz określania i osiągania wyznaczonych celów, bez impulsu z zewnątrz. Podstawową cechą społeczeństwa obywatelskiego jest świadomość jego członków co do potrzeb wspólnoty, dążenie do ich zaspokajania oraz poczucie odpowiedzialności za jego dobro. Obywatel to ktoś, kogo wyróżnia cnota obywatelska, czyli chęć działania w duchu zaufania i solidarności, na rzecz wspólnoty politycznej (państwa, samorządu). Społeczeństwo obywatelskie charakteryzuje się trzema elementami. Po pierwsze, życie obywatelskie jest traktowane jako wyróżniony rodzaj życia wiążący się z odpowiedzialnością i troską o to, co wspólne, jest to przestrzeń praktycznej wzajemności wolnych osób. Po drugie, warunkiem wolności obywatela była wolność wspólnoty politycznej; nie jest to wolność od państwa, lecz wolność w państwie, ufundowana na autorytecie prawa i instytucji politycznych, religii i obyczajach. Po trzecie, status bycia obywatelem jest obowiązkiem troski o to, co publiczne i odsyła do pojęcia ładu politycznego opartego na rozpoznawanych przez rozum zasadach sprawiedliwości i słuszności.

Samorządność - to zdolność społeczeństwa do samorządzenia i samoorganizacji oraz do zachowania autonomii, a także do świadomego i skutecznego wspierania siły politycznej państwa, z poziomu lokalnego. Arystoteles twierdził, że miasto jest "wspólnotą mieszkańców dla szlachetnego celu". Państwo powinno być silne nie siłą samego rządu, ale siłą samorządów. Samorząd nie może opierać się na podziałach partyjnych - partyjniactwo to metoda dzielenia obywateli i skłócania społeczeństwa, a nie łączenia i skupiania wokół ważnych celów wspólnych.

Jednomandatowe okręgi wyborcze (JOW) - nazwa oznacza większościowy system głosowania w okręgach jednomandatowych, który stanowi przeciwieństwo ordynacji partyjnej (niesłusznie nazywanej proporcjonalną), gdzie głosowanie odbywa się w wielkich okręgach (w Polsce - nawet do 1 mln mieszkańców), a głosy są rodzielane między partie uczestniczące w wyborach. W Anglii, gdzie obowiązuje JOW, określa się ten system jako "pierwszy na mecie" (FPTP - First Past the Post). System wyborczy ma zasadnicze znaczenie dla kształtowania się modelu przywództwa, wyłaniania elit. Tak zwany system proporcjonalny wyłania liderów partyjnych w sposób na ogół niejawny, w wyniku najróżniejszych działań poza świadomością obywateli. Otwiera to drogę do wszelkiego rodzaju wynaturzeń i działań autorytarnych. System FPTP kreuje liderów w otwartym, obywatelskim konkursie publicznym, który zapewnia rzeczywistą równość szans i procedur i wymaga kwalifikacji publicznie weryfikowalnych. KOMK jest jednym z najaktywniejszych w kraju ośrodków Ruchu Obywatelskiego na rzecz Jednomandatowych Okręgów Wyborczych, którego liderem jest prof. Jerzy Przystawa z Wrocławia.

Szczegółowe cele działania
(Fragmenty ze Statutu KOMK)

Stowarzyszenie działa w oparciu o tradycje cywilizacji łacińskiej oraz tradycje obywatelskie, a za swoje podstawowe zadanie uznaje pracę nad realizacją i rozwojem społeczeństwa obywatelskiego.

Stowarzyszenie m.in.: