Konstytucje nazywa się obecnie ustawami zasadniczymi. Ustawa taka reguluje bowiem zasadnicze kwestie ustrojowe państwa, takie jak prawa obywateli, system sprawowania władzy czy organizacji aparatu państwowego. Jednak pierwotnie "konstytucjami" w sejmach Rzeczypospolitej zwano wszystkie

Co zrobić by pozostać na salonach, by być zapraszaną wetowaną, nagradzaną? Odpowiedź jest prosta: mówić to co salony chcą usłyszeć. Taka niestety jest geneza wypowiedzi pani Krzywonos o tym kto był prawdziwym przywódcą strajku sierpniowego w 1980 roku.

60 lat indoktrynacji, fałszerstw, kłamstw, pół i ćwierć-prawd, 60 lat wmawiania Polakom, że Powstanie Warszawskie zorganizowali zbrodniarze, antysemitnicy, ignoranci i wojskowi analfabeci, nienawistnicy ogarnięci tylko jednym uczuciem nienawiści do Związku Radzieckiego i wszystkich miłujących pokój

Historia Polski widziana z perspektywy Pomorza Zachodniego, stwarza nieco inną optykę - patrząc na nią, stajemy się niejako obserwatorami z zewnątrz. Żyjemy przecież na terenach byłych Prus, państwa wrogo nastawionego do Polski, które od początku przyjęło założenie powiększania terytorium i rozbudowy swej potęgi kosztem Polski.

400 lat temu, 29 października 1611 roku, w Zamku Królewskim w Warszawie, carska rodzina biła pokłony przed polskim królem. Car Wasyl IV, stanąwszy przed siedzącym na tronie w majestacie królu Zygmuncie III, dotknął ziemi prawą ręką i ją ucałował, wódz wojsk moskiewskich

21 lipca 1920 roku zebrał się w Moskwie drugi Kongres Kominternu. Na zjeździe "światowego proletariatu" przemawiali Lenin, Bucharin, Zinowiew. W sali kongresowej wisiała ogromna mapa Europy, na której codziennie przesuwano małe czerwone chorągiewki, oznaczające pozycję armii

Mija 67 rocznica operacji "Ostra Brama", zakładającej w ramach Akcji Burza samodzielne opanowanie Wilna przez oddziały Armii Krajowej. W ten sposób żołnierze z orzełkami na rogatywkach chcieli zaznaczyć, że to właśnie oni są gospodarzami północno-wschodnich ziem Rzeczypospolitej. Inicjatorem operacji

Ten niezwykły, trójkątny jar na Wzgórzach Wuleckich ma zbocza strome, a jeśli jeszcze wcześniej padało, jak przed niedzielną uroczystością, to po rozmiękłym stoku w ogóle trudno się posuwać. Schodzili więc gęsiego, w grupach po czterech. Najtrudniej było tej pierwszej czwórce, składającej

Zbigniew Herbert pisał przed laty, że jeżeli Polska odzyska utraconą niepodległość, to wybiegnie na ulice Paryża i będzie krzyczał w kierunku każdego napotkanego przechodnia Viva la Polonia. Jednak, naszemu wielkiemu wieszczowi nie przyszło do głowy wybiec na ulice Paryża w dniu 4 czerwca 1989 roku.

Tradycja polskiej gościnności wobec Żydów oraz żydowskich swobód w państwie Piastów, Jagiellonów i Rzeczypospolitej Obojga Narodów stanowi ważny, choć zapomniany wkład w historyczne i kulturalne dziedzictwo Europy. Historia polsko-żydowskich związków liczy tysiąc lat.

Hipertrofii polskiego sumienia skrupulatnego towarzyszy brak elementarnej wiedzy na temat tysiącletniej obecności Żydów w Polsce. Przeciętny obywatel RP wie, że do II wojny światowej Żydzi stanowili znaczny odsetek naszego społeczeństwa. W sferze publicznej bardzo wiele miejsca

Zbliża się listopad a wraz z nim Święto Niepodległości naszego kraju. 92 rocznica wyzwolenia spod jarzma Niemców, Austriaków i Rosjan. Po 123 latach Państwo Polskie wróciło na polityczną mapę świata. Symbolem tamtejszych wydarzeń jest Józef Piłsudski. Człowiek symbol wolności.

W niewielkim włoskim miasteczku Loreto, w bazylice, znajduje się jedno z najpiękniejszych przedstawień Bitwy warszawskiej 1920 roku, określanej jako Cud nad Wisłą. W tym miejscu, jak nigdzie indziej, tradycja religijna i historyczna, splatają się ze sobą w sposób niezwykły.

Zbigniew Herbert pisał przed laty, że jeżeli Polska odzyska utraconą niepodległość, to wybiegnie na ulice Paryża i będzie krzyczał w kierunku każdego napotkanego przechodnia Viva la Polonia. Jednak, naszemu wielkiemu wieszczowi nie przyszło do głowy wybiec na ulice Paryża w dniu 4 czerwca 1989 roku.

Wczesny ranek 10 lutego 1940 roku. Łomotanie do drzwi, przekleństwa enkawudzistów, płacz dzieci, lament kobiet. Tak większość koszalińskich Sybiraków zapamiętała wydarzenia sprzed 65 lat.

Sybiracy powoli odchodzą. Na zebrania przychodzi ich coraz mniej.