Pasje motoryzacyjne Koszalinian

[donpierdo]

Cadillac Eldorado Biarritz na koszalińskich numerach rejestracyjnych. Kultowy, luksusowy samochód dwudrzwiowy, symbolizujący amerykański sukces i styl życia. Rodzina Eldorado w różnych odmianach produkowana była od 1953 do 2002 roku przez General Motors. W 1956 roku pojawił się jeszcze bardziej luksusowy model Eldorado Biarritz - od nazwy francuskiej miejscowości nadmorskiej nad Atlantykiem. Jego kolejne wersje pojawiały się w latach następnych.

Spotkany w Koszalinie model Cadillaca Eldorado Biarritz jest późniejszą wersją, jest to prawdopodobnie model 1976 roku, choć wyprodukowany mógł być w latach późniejszych (produkowano go do 1991 roku).

[donpierdo]

El Dorado albo Eldorado, to legendarna kraina w Ameryce Południowej pełna złota. Słowo to pochodzi od skróconego hiszpańskiego określenia "el hombre dorado" czyli "człowiek olśniony złotem".

Z nazwą nowego modelu, wiąże się pewien polski akcent. Otóż na 50-lecie firmy Cadillac, które przypadało w 1952 roku, postanowiono wypuścić zupełnie nowy model, który miał olśnić Amerykanów. W firmie ogłoszono konkurs na nazwę. Wygrała go Mary-Ann Marini, sekretarka w dziale sprzedaży, która nosiła panieńskie nazwisko Zukosky. Prawdopodobnie była z pochodzenia Polką o nazwisku Żukowska. Na polskie pochodzenie wskazuje też jej inteligencja Skojarzyła ona 50-lecie istnienia firmy ze złotymi godami (50-lecie małżeństwa), a to z kolei nasunęło jej pomysł nazwania nowego modelu Eldorado. Ciekawostką jest, że model Eldorado przetrwał niemal dokładnie 50 lat! (produkowano go w latach 1953-2002).

[donpierdo]

Koszaliński model został prawdopodobnie przywieziony z Niemiec (D na klapie bagażnika), jest zarejestrowany jako pojazd zabytkowy (tablice rejestracyjne). Jest już nieco nadgryziony przez ząb czasu ale i tak prezentuje się wspaniale. Można podziwiać piękną linię tego samochodu, za co właścicielowi (niestety, nie wiemy kto nim jest) należy się podziękowanie. Kiedyś było takie powiedzenie, że nie ma nic piękniejszego niż widok konia w galopie, okrętu pod żaglami i kobiety w tańcu, można je jeszcze uzupełnić o Cadillaca Eldorado Biarritz na szosie.

[donpierdo]

Słynna londyńska taksówka na ul. Bogusława II, nazywana hackney carriage (hackney cab) lub po prostu London taxi. W Koszalinie występuje w roli jeżdżącej reklamy. Jak wiadomo wszystkie taksówki w Londynie muszą być takie same, jest to warunek otrzymania licencji, podobnie jak to, że przed jej otrzymaniem trzeba spędzić trzy lata na poznawaniu miasta. Model samochodu zmienia się wraz z upływem czasu, ale zawsze jest to 4-drzwiowy sedan o nadwoziu przypominającym kombi, przystosowany do transportu pięciu pasażerów, zawsze w kolorze czarnym (stąd też często używana nazwa: black cabs) oraz małym promieniu skrętu umożliwiającym wjazd na małe rondo przed londyńskim hotelem Savoy.

[donpierdo]

Koszalińska taksówka londyńska to model Austin FX4 produkowany w latach 1958–97 (łącznie wyprodukowano 75 tys. szt.), zastąpiony obecnie przez model TX4 produkowany od 2007 roku. Ten rocznik produkcji (przypuszczalnie 1989-1990) wyposażony był w silnik wysokoprężny Nissan TD27 i uchodził za najlepsza wersję całego modelu.

W Wielkiej Brytanii tylne tablice rejestracyjne mają kolor żółty, przednie są białe. Każda cyfra i litera ma swoje znaczenie i dostarcza wielu informacji o pojeździe. Taksówka na zdjęciu ma numer rejestracyjny G 412 VYR i tu już mamy pierwszą informację - tego typu oznaczenia (Y999 YYY) stosowano w latach 1983-2001. Poszczególne człony oznaczają: G - rok produkcji (pomiędzy sierpniem 1989 a lipcem 1990); 412 - losowo wybrane cyfry; V - losowo wybrana litera; YR - miejsce rejestracji, prawdopodobnie hrabstwo Yorkshire (północno-wschodnia Anglia), miejsce rejestracji - Beverley. Oznacza to, że mogła być lokalną taksówką, niekoniecznie londyńską, ale i tak ten typ kojarzony będzie zawsze z London taxi.

[lobo3]

Wartburg 353W na koszalińskich numerach rejestracyjnych. Jeden z cudów techniki NRD, produkowany w Eisenach. Model na zdjęciu powstawał w latach 1966-1988. Posiadał wiele ciekawych rozwiązań, nie stosowanych raczej na świecie - słynął z tego, że posiadał plus na masie (biegun dodatni akumulatora), podczas gdy na świecie standardem było podłączanie do tzw. masy samochodu, bieguna ujemnego. Tworzyło to mnóstwo problemów jeśli elektryk samochodowy o tym nie wiedział. Miał też silnik dwusuwowy, co było wówczas już rzadkością, i wydawał z siebie charakterystyczny "pyrkoczący" głęboki dźwięk.

[lobo3]